ՀԱՅՈՑ ՎԻՇՏԸ

Հայոց վիշտը`
Անհուն մի ծով,
Խավար մի ծով ահագին,
Էն սև ծովում տառապելով,
Լող է տալիս իմ հոգին:

Մերթ զայրացկոտ ծառս է լինում
Մինչև երկինք կապուտակ,
Ու մերթ հոգնած սուզվում, իջնում
Դեպի խորքերն անհատակ։

Ոչ հատակն է գտնում անվերջ

Ու ոչ հասնում երկնքին…
Հայոց վշտի մեծ ծովի մեջ
Տառապում է իմ հոգին

1.Փորձի՜ր բանաստեղծությունը սովորել բերանացի։

2.Ներկայացրու բանաստեղծության բովանադակությունը։

Բանաստեղծը նվիրել է այն հայերին, ովքեր տառապել են այն ժամանակներում։ Այնքան մեծ էր հայերի վիշտը, որ Թումանյանը բանստեղծություն է գրել կարծես <<անհուն մի ծով>>։

3.Դուրս գրիր փոխաբերական իմաստները։

Հայոց վիշտը`
Անհուն մի ծով,
Խավար մի ծով ահագին,
Էն սև ծովում տառապելով,
Լող է տալիս իմ հոգին:

Մերթ զայրացկոտ ծառս է լինում
Մինչև երկինք կապուտակ,

Դեպի խորքերն անհատակ։

Գործնական հայոց լեզու։

. Բառերը բաժանի՛ր երկու խմբի:
Իրիկուն, լուսաբաց, երեկո, արշալույս, իրիկնաժամ, մթնշաղ, լուսադեմ, լուսածագ, արևածագ, իրիկնամուտ, վերջալույս, արևամուտ, առավոտ:

իրիկուն – երեկո, իրիկնաժամ, մթնշաղ, իրիկնամուտ, վերջալույս, արևնամուտ

լուսաբաց – արշալույս, լուսադեմ, լուսաբաց, արևածագ, առավոտ

. Նշված բառերից երեքում «ուկ» մասնիկը փոքրացնող-փաղաքշական իմաստ չի արտահայտում: Նշի՛ր այդ բառերը:
Գառնուկ, մտրուկ, մարդուկ, ճնճղուկ, հորինուկ, մանչուկ, մժղուկ, շիկամուկ:

Ճնճղուկ, հորինուկ, շիկամուկ

. Բառաշարքերում ընդգծիր 5 ածական:
1.Անգղ, ցածր, վատ, ավարտ, ծանր, ավազան, մանուշակագույն, գրտնակ, գոտի, ագահ:
2.Առասպել, կաղ, ամայի, գորգ, ամբոխ, աշխույժ, անիվ, մեծագույն, աղմկոտ, գետին:

. Բառաշարքում առանձնացրու իրանիշ և անձնանիշ գոյականները:
Ախոյան, բազե, բժիշկ, աղախին, արշավ, չմշկորդ, դյուցազն, ականջ, կայսր, աքաղաղ, դաստակ, ժառանգորդ, մարտիկ:

իրանիշ – արշավ, ականջ, դաստակ

անձնանիշ – ախոյան, բազե, բժիշկ, աղախին, չմշկորդ, դյուցազն, կայսր, աքաղաղ, ժառանգորդ, մարտիկ